Veel artikelen gaan over dingen die niet lukken, het volgende artikel dat ik met jullie wil delen heeft uiteraard wel kritiek op passend onderwijs en geeft ook inzicht hoe hard je moet vechten als ouder. Maar in dit geval zie je wel dat er dingen mogelijk werden, een opsomming van de positieve dingen die ik zie:
- de moeder zet zich snel in om alle goede zorg en deskundigheid te organiseren
- uiteindelijk lukt het om dagbesteding te krijgen bij een zorginstelling
- het gaat beter met het kind
- maar terug naar passend onderwijs blijft lastig, uiteindelijk is het na bijna 2 jaar wel gedeeltelijk gelukt.
Zo zie je maar dat passend onderwijs neerkomt op dat een kind in de klas moet passen. Zodra een kind meer tijd of zorg nodig heeft, zelfs ook als de psychiater op school wil helpen om het kind op school te kunnen houden bij zijn vriendjes en veilige omgeving, vinden scholen dat niet fijn en kunnen ze ineens geen onderwijs meer bieden.
Dat het dus gelukt is om binnen 2 jaar tijd te leren omgaan of verwerken van het trauma en terug te keren naar onderwijs vind ik knap.
Lees het volledige artikel op: https://pointer.kro-ncrv.nl/sam-7-kon-bij-geen-enkele-school-terecht-vanwege-rugzakje